انواع برنج ایرانی با گوناگونی فراوان در شمال کشور کشت می شود که هر کدام قیمت متفاوتی با دیگری دارند و این تفاوت نرخ دلایل مخصوص به خود را داراست.

به طور مثال شیرودی از انواع پر محصول است و چون در مساحت زیر کشت یکسان نسبت ارقام کیفی همچون هاشمی، طارم یا صدری بیشتر محصول می دهد قیمت پایین تری نسبت به این ارقام کیفی دارد. همچنین شیرودی پس از پخت اگر سرد شود خشک شده و نرمی خود را از دست می دهد بنابراین باید تا گرم است مصرف شود.

برنج ندا نیز یکی دیگر از پر محصول هاست و به دلیل اینکه قطر دانه آن نسبت به سایر ارقام بیشتر است در هنگام تبدیل شالی به برنج کمتر نیمدانه یا شکسته می دهد و این کاهش ضایعات سبب ارزان بودن قیمت برنج ندا است. البته ندا با اینکه از ارقام ایرانی شمال است پخت چندان دلچسبی ندارد.

در میان انواع برنج پرمحصول فجر دانه های کشیده تری دارد و پخت آن بهتر از ندا و شیرودی بوده و این برتری سبب می شود قیمت بالاتری نسبت به این دو برنج داشته باشد. اما فجر از برنج های کیفی شمال همچون هاشمی و صدری بهتر نیست ولیکن از این ارقام کیفی ارزان تر است.

اما انواع صدری، هاشمی، علی کاظمی و طارم گران قیمت ترین برنج های شمال هستند و هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند. مثلا علی کاظمی خوش عطر و طعم است اما دانه های آن مثل هاشمی کشیده نیست و قیمت آن از طارم ارزان تر است و هاشمی دانه بلند و خوش پخت بوده اما طارم خوش عطر و دانه چاق تر است. با این وجود هیچ یک از این ها به پای برنج های خانواده صدری نمیرسند.

فهرست